خودکشی، تجربه نزدیک مرگ و عشق

 تا روح از بدنمان خارج می شود، دیگر تابع قوانین این عالم زمینی نیست. به سرعت به قوانین جهان دیگر(عالم مثال، تجرد ناقص) عادت می کند. بسیاری از تجربه کنندگان نزدیک مرگ برایمان توضیح می دهند که در مدت بسیار کوتاهی به قوانین جهان دیگر عادت کردند.

 یکی از تجربه کنندگان نزدیک مرگ برای من از تجربه اش که مربوط به همین موضوع است صحبت کرد. او که به خاطر علاقه شدید به مردی و ازدواج آن شخص با فردی دیگر به اوج ناامیدی باورهایش رسیده بود اقدام به خودکشی می کند: «تا خودم را بعد از اقدام به خودکشی، معلق در فضای حدود سه متری  بالای پیکر رنگ پریده ام دیدم دچار بهت فراوانی شدم. من قبل از اقدام به خودکشی فکر می کردم که با خودکشی به سمت نیستی می روم، حال آنکه می دیدم بارها و بارها هشیارتر از زمانی هستم که بر روی زمین زندگی می کرده ام. زمانیکه احساس کردم هیچ گونه فکری نسبت به مرد محبوبم ندارم و گویا او قرنها از زندگی من دور است، فهمیدم که چقدر تمام عمرم در یک فریب بزرگ که خودم آنرا فراخوانده بودم غوطه ور بوده ام. همیشه با خودم فکر می کردم که حتی مرگ هم این عشق را در من از بین نخواهد برد. زمانیکه در بعد دیگری بودم به من نشان داده شد که احساسات ما در ثانیه ای می تواند تغییر کند و فقط وابسته به اراده و تغییر نگاه ما از رویدادهاست. فهمیدم که هیچ امری بر روی زمین قطعی نیست. من اکثر سال‌های قبل از خودکشی ام را به آن مرد، که خودش پدر خانواده ای بود اندیشیده بودم.  در مرور زندگیم به من رفتار آن مرد با همسرش و همچنین روابط اشتباه دیگری که با سایرین داشت نشان داده شد. در آن بعد هیچ احساسات و افکاری برای تجربه کننده پوشیده نیست.  من تمام اقدامات نادرست او را نسبت به خانم‌های دیگر دیدم. انسان به بینش عظیمی در حین این تجربه دست پیدا می کند. تا زمان مرور زندگیم هنوز نمی دانستم که چه اتفاقی رخ داده است. ولی زمانیکه متوجه شدم که تمام احساساتم به آن فرد اشتباه بوده (در کمترین زمان ممکن، مطلبی که هرگز بر روی زمین نمی توانیم در یک ثانیه نسبت به فردی احساس خنثی پیدا کنیم) کاملا متوجه شدم که در شرایط مرگ به سر می برم».

برشی از تجربه نزدیک به مرگ کریستیانا بروکه

گلاره سادات اخوى