تلنگرهای نورانی

در آن‌طرف، با آغوش عزیزان درگذشته‌ام از من استقبال شد. احساسات آن لحظه زمینی نبود. دمای فضا عالی بود؛ نه خیلی گرم و نه خیلی سرد، درست مثل‌اینکه در پتوی گرمی پیچیده شده بودم. عشق شدید را نمی‌توان با کلمات توصیف کرد. تمام کسانی که مرده بودند و برخی از افرادی که احساس می‌کردم در زندگی دیگری آن‌ها را می‌شناخته‌ام، همه از من استقبال کردند. احساس امنیت و رضایت داشتم، انگار تحت مراقبت و محبت خدا قرار گرفته  بودم، و این عشق به خدا همانند احساسی بود که در اولین ملاقات با نوزاد خودتان یا معشوقه خود به شما دست می‌دهد، اما هزار برابر بیشتر!

تجربه نزدیک به مرگ بر اثر ایست قلبی

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *